الجمعة, أكتوبر 31, 2008
حمدى جعوان
امبارح كنت فى حالة ملل فظيعه وفى الحالات دى غالبا بحاول ادور فى حاجاتى القديمة على اى حاجه اقراها او اشوفها واستعيد بيها ذكرياتها. من الحاجات القديمة دى أجندة كانت معايا من اولى كليه الاجنده مليااااااانه ذكريات جميله وكئيبه وكل ما هو كفيل بانه يفرحنى ويزعلنى كمان.فى حاجه من ضمن الحاجات الى فى الاجنده قصة قصيره كنت كتبتها وانا فى تالته كليه يعنى من 2003 قراتها مرتين وتلاته وافتكرت بطلها وايامه لانه كان موجود فعلا يعنى الحكاية حقيقيه. قولت انزلها المدونه كنوع من التكريم على انها لسه وجوده ومؤخرا انا حبيت اكافىء حاجاتى اللى رسمتها او كتبتها بطرق مختلفه زى مثلا انشره فى المدونه او اهديه لحد عزيز عليا عارف انه هيحافظ عليه اواعلقة على جدران اوضتى " مش عارف شايف ان ده تكريم ليه يعنى " المهم دى حاجه كتبتها زمان وبحبها وهنزلها زى ماهى بكل اخطاءها النحوية وما الى ذلك. اسمها عمى فرج وعمى فرج ده...
